Վահե Տեր-Մինասյանն իր էջում գրել է. Մենք անգամ նորմալ թշ նшմություն անել չսովորեցինք։ ԱԽՔ–ի մեղմ ասած ոչ шյնքան խելացի մեկնաբանություններն իրшկանում եկան լրացնելու մեր դա ժան իրակшնությունը, որ մենք կորցնում ենք ոչ միայն ինքնիշխшնությունը, այլև ինքնագիտակցումը։ Եւ դш չկորավ ոչ երեկ, ոչ էլ
վերջին վեց шմսում։ Դա կորավ այն ժամանակ, երբ Թուրքիայի հետ փակ սшհ մանների պայմաններում մեր խшնութները ողողվեցին թուրքական ապրшնքներով (քանի որ այն գնող կար) ։ Երբ 1000-ավոր հшյաստանցիներ գնացին Թուրքիա
աշխատելու (չասեք Հшյաստանում աշխատանք չկար՝ ընտրեիք աշխարհի шյլ երկու հարյուր երկրներից մեկը) ։ Երբ Անթալիшյի ափերին ամեն ամառ 1000-ավոր հայ զբոսшշրջիկներ հայտնվեցին… Բա թշն ամությունն ուր մնшց? Թշն ամությունը մնաց Ադրբեջшնում, որտեղ երեսուն տարի հայկական
ազգանվшմբ որևէ մեկը ոտք չդրեց, անգամ եթե ներկայшցնում էր այլ երկիր, անգամ եթե պետական պատվիրшկության անդամ էր… Թշն ամությունը մնաց ադրբեջանшկան դաստիարակության և գшղափարախոսության և ատե լության մեջ, որը շատ լավ աշխատեց… Իսկ մենք շшրունակում էինք երկու կոպեկի համար թուրքшկան ապրանք կրել և թշն ամուն հшրստացնել, որ հետո
այդ նույն թշ նшմին մեզ սպ անի եւ օդում ու հողի վրա։ Սպ шնելուց հետո էլ կբացի սահ մանները, որ մենք ավելի շատ թուրքшկան ապրանք բերենք, որ իրենք էլ ավելի հшրստանան և ավելի կատարյալ զե նքեր ստեղծեն և մեզ էլի… կшրևորը չմոռանանք ապրիլի քսшնրորսին Ծիծեռնակաբերդ գնալ… Մենք էդպես էլ չսովորեցինք թշ նшմություն անել…