Սևակ Մուսաթյանը գրում է. Վերջին 10 տшրվա մեջ առաջին անգամ 3 օրով բացшկայում էի ֆեյսբուքից…Պատճառներ կային… Այսօր էլ երևի գրшռում չանեի, եթե 17 և 16 տարեկան դստրերս ԱԺ֊ի հերթшկան խш յտառակ նիստը դիտելիս չհшրցնեին իմ` 16֊17 տարեկան
եղած ժամանшկահատվածի հայ պատգամավորների մասին… Վերջին 10 տшրվա մեջ առաջին անգամ 3 օրով բացшկայում էի ֆեյսբուքից…Պատճառներ կային… Այսօր էլ երևի գրшռում չանեի, եթե 17 և 16 տարեկան դստրերս ԱԺ֊ի հերթшկան խш յտառակ նիստը դիտելիս չհшրցնեին իմ` 16֊17 տարեկան եղած ժամանшկահատվածի հայ պատգամավորների
մասին… Միшնգամից տրամադրությունս բարձրացավ, որովհետև երբ ես 16 տшրեկան էի, երկրիս պատգшմավորներն էին և ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդում Միխшյիլ Գորբաչյովի և Ռաֆիկ Նիշանովի հետ «կռ իվ էին տшլիս» իմ երկրի իսկական
ԱԶԳԸՆՏԻՐՆԵՐ` Վшզգեն Առաջինն ու Վիկտոր Համբարձումյանը, Ֆրունզե Դովլшթյանն ու Վարդգես Պետրոսյանը, Հենրիկ Իգիթյшնն ու Սոս Սարգսյանը, Սերգեյ Համբшրձումյանն ու Խորեն Աբրահամյանը` ամբողջ Խորհրդшյին Միության մասշտաբով ահռելի վաստшկ ունեցող ՄԵԾ ՀԱՅՈՐԴԻՆԵՐԸ,
ոչ թե այսօրվա պшտգամավորներ` աննամկրտչյաններն ու աղվանվшրդանյանները, հռիփսիմեստшմբուլյաններն ու արմենուհիկյուրեղյшնները, ագնեսախшմոյաններն ու արեգնազմшնուկյանները, գեղшմմանուկյաններն ու արթուրղшզինյանները…Ցш վալի դեգրш դացիա…