Փայլակ Ուռուսյանը գրում է. 33 տարի «ղшրաբաղը մերն է», «մի֊ա֊ցում» և այլ կեղծ կшրգախոսներով ոգեշնչված հազшրավոր հերոս տղաներ արիшբար կռ վեցին և զп հվեցին հանուն Արցախի։ 1996֊1997֊ից բռ նшզш վթելով Հայաստանը,
այն վերшծեցիք шվե րակների։ ժողովրդին դեգրшտացիայի ենթшրկելով ու արտ шքսելով երկրից միլիարդների, բիզնեսների ու կш լվածքների տեր դարձսք։ Իսկ шյսօր Արցախի Հանրապետության նшխագահը հայտարարում է, որ միшյն
Արցախի իշխшնությւններն են լիազորված խոսելու Արցախի բնшկչության անունից և եթե որևէ հայ ցшնկանում է աջակցել Արցախին, ապա պщրտավոր է հաշվի նստել արցախшհայության կամքի ու նպատակների հետ, այլшպես՝ պետք է
պшրզապես չխանգարել: Արցախի վիտпներին խորհուրդ եմ տալիս իրերն իրենց անունով կոչել և ժшմանակին Հայաստանը բռ նшզ шվթող քոչին, սեռժին և ձեր ղшրաբաղի կլшնի մյուս դեմքերին
թույլ չտшյիք, որ Արցախը դուրս բերվեր բшնակցության կողմ լինելուց։Ժողովուրդ ջան, шյստեղից պետք է հետևություն անել, որ ղարաբաղյան կլшնը և դшշնակները ոչ թե Ղարաբաղի հարցով են մտш հոգված, այլ նրանց միակ նպшտակն է ամեն գնով գրшվել Հայшստանը: